Şiir Güzeldir

1907 yılında doğan Sabahattin Ali’nin 41 yıl süren kısa yaşamı 2 Nisan 1948 günü Kırklareli dağlarında öldürülmesi ile son buldu. Temsili mezarı öldürüldüğü dağda, Istranca ormanlarında bulunmaktadır. Mezartaşında kendi yazdığı dizeler vardır: “Başım dağ/ Saçlarım kar/ Benim meskenim/ Dağlardır Dağlar”. Sabahattin Ali’yi öldürdüğünü iddia eden Ali Ertekin ise kısa bir hapis döneminin ardından serbest bırakılmıştır. İlk mesleği öğretmenlik idi ama başarılı bir şair, öykücü ve gazeteci olarak anıldı. 1945 yılının yaz aylarında Halikarnas Balıkçısı Cevat Şakir’in önerisi sonrası, gösterişsiz bir yelkenli ile gerçekleştirilen ilk Mavi Yolculuk ekibinde de yer almıştı.  Yaşamı zorluklarla geçti. Ölümünden bir yıl önce, 1947 yılında Ali Baba dergisinde yayınladığı “Ne Zor Şeymiş” başlıklı yazısının bir bölümünde duygularını şu sözlerle anlatmıştı:

“Çalmadan, çırpmadan, bize ekmeğimizi verenleri aç, bizi giydirenleri donsuz bırakmadan yaşamak istemek bu kadar güç, bu kadar mihnetli, hatta bu kadar tehlikeli mi olmalı idi?”

Sabahattin Ali’yi ölümünün 68. yılında, cezaevi günlerinde yazdığı bir şiiri ile anıyoruz.

Geçmiyor Günler

burda çiçekler açmıyor

kuşlar süzülüp uçmuyor

yıldızlar ışık saçmıyor

geçmiyor günler geçmiyor.

avluda volta vururum

kah düşünür otururum

türlü hayaller görürüm

geçmiyor günler geçmiyor.

dışarıda mevsim baharmış

gezip dolaşanlar varmış

günler su gibi akarmış

geçmiyor günler geçmiyor.

gönülde eski sevdalar

gözümde dereler bağlar

aynadan hayalin ağlar

geçmiyor günler geçmiyor.

yanımda yatan yabancı

her söz zehir gibi acı

bütün dertlerin en gücü

geçmiyor günler geçmiyor