Zeynep ve Anneler Günü

Anneler günü diyorlar bir telaş bir koşuşturma acaba hangi annemin günü ki? Her gün düşünüyorum, Oktay’a sordum bilmiyorum anneme sor dedi. Kapıdan giren ilk anneme sordum, hangi annemin günü anne diye? O da bir şeyler anlatti ama anlamadım ki. Olsun peki dedim anlamış gibi yaptım ama anlamadım. Gece en iyisi yarın anneme sorarım dedim, ona bir şey sorunca sarılıyor ağlıyor anlatıyor ben en çok o annemi seviyorum. Sabahı zor ettim, kapıdan girer girmez anne senin günün mü dedim? Evet ama bütün annelerin de dedi. Nasıl dedim? Herkesin annesinin günüymüş dedi, anneye resim yaparsin dedi, ama hangisini çizeyim ki diye düşündüm? En iyisi ben Oktay’a sorayim. O da bilmiyorum dedi. Bizim annemiz yok ki dedi, neden dedim? Işte yok dedi! Oktay ağladi, ellerimle göz yaşlarını silecektim ittirdi… Ben de gitim, odada ağladim, peşimden geldi ve benim gözyaşlarimi sildi. Ağlama, annemiz gelecek dedi yine anlamadim ama Oktay ağlamasın diye sormadım. Anneme sormaya gitim. Anne benim annem nerede dedim? O ne demek, bak biz buradayız ya dedi. Ama Oktay bizim annemiz yok diyor! Anlaşıldı gel Zeynep dedi. Aldı beni götürdü, kucağına oturttu. Bak Zeynep, senin annen yok. Tabii ki buradaki bir çok cocuğunda…. Der demez Oktay’ın dedim? Aklim onda hep… Onun da, dedi. Peki nereye gittiler? Zeynep, seni Zeynep Kamil Dogum evinin önünde buldular. O yüzden adın Zeynep. Kim bırakmış kimse bilmiyor dedi. Oyle çaresiz, öyle çaresizdim ki o anda hiç bir şey anlamadim sadece ağlamak istedim ve annemin kucağından atladığım gibi Oktay’a baktım yoktu. Odama gidip ağladım ağladım anne neredesin dedim? Dua ederek uyudum oracıkta… Anne neden beni biraktin, yoksa yoksa sen Zeynep Kamil’e mi gitin? Anne neden beni de götürmedin, anne ya Oktay’ın annesi nereye gitti? Bir sürü kardeşim var burada, anne onları da sen mi bıraktın? Müdür babam siz kardeşsiniz diyor, ne demek anne? Sen de kardeşine mi gittin anne? Anneler günüymüş, ben senin resmini yapayım mı anne? Bir kaç gün bu fırtınalı zamanı yaşadim boyun bükerek. Bu gece çok dua edecegim anne, ne olur gel ruyama gel anne resmini yapacagim. Anne sen meleksin değil mi? Anne, anneler melek diyor müdür babam, cennet de diyor. Anne neden beni de götürmedin cennette? Ben de melek olurum anne, hiç seni üzmem anne, yemeğimi yerim, hiç bir yeri dağıtmam anne, ne olur anne sarıl bana… Uyumak istiyorum anne, gel rüyama gel anne… Öylece uymuş kalmıştım annem gelmişti o bir melekti onun kokusu sanki cennet gibi diğer anneler gibi değildi. Kucağına aldi beni, salıncak gibi elleri öyle güzeldi ki. Saçlarimi okşarken kadife gibi öpen dudaği, annem gibi anne anne kokun, kucağın ne kadar güzel. Dünya gibi cennet gibi anne… Sabah olmuştu, Zeynep kalk kahvaltı zamani dedi annem. Ama ben gözlerimi açmak istemiyordum, sen gitme diye öyle sıkı kapattım ki, açmayacagim! Kal anne, kollarım boynunda sarılı kalsın, ne olur anne ne olur? Yataktan gözlerimi açmadan kalktım, düştüm anne. Haydi yüzünü yıka dedi annem, gitim yıkamadim sularda boğulursun diye. Anne kahvaltı da ne var biliyorum, sana da yedirecegim, anne ne olur gitme bak açmıyorum gözlerimi… Ah anam ah sandalyeye takılıp düştüm, işte açtım gözümü. Gittin anne, gittin… Ne olur anne, geri gel ne olur, bak yarın anneler günü resmini cizdim, verecegim anne verecegim… Gelmedin anne, resmin kaldı elimde. Anne ben hiç Zeynep Kamil’e gitmeyecegim, Oktay’da öyle diyor… Biz evleneceğiz Oktay’la anne, onun babası da yok hoş benimde yok ama o rüyasında görmedi, ben de… Dua et diyorum, gelirler diyorum, gelmesinler diyor! Ama Zeynep biz hiç Zeynep Kamil’e gitmeyeceğiz diyor … Yıllarca yüzlerce annelerle anneler günü kutladım anne sensiz şimdi benim anneler günüm kutlanıyor anne iki torunun ben ve Oktay ellerinden öpüyoruz cennet kokulu anam kokun uzerime sinmiş duruyor hala unutmadım bir tek gece rüyada olsa kucağına alışını ama anne ben çocuklarımı kucağımdan hiç indirmedim indirmiyeceğim ciğer parem annemmmmmmmmmmm…

Bu vesile ile tüm annelerin Anneler Günü’nü kutluyorum!

Melek Kılıç